A oto kilka słów o św. Katarzynie, zakonnicy która otrzymała od Matki Najświętszej przesłanie dotyczące Cudownego Medalika.



Św. Katarzyna Laboure (1806 - 1876) Francuzka, w 1830 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia. Wtedy też, jako nowicjuszka, przeżyła objawienia Matki Bożej. Podczas jednego z objawień ujrzała medalik, którego awers przedstawiał Matkę Bożą wyciągającą opiekuńczo ku ziemi ramiona, z których spływają strumienie łask; zaś rewers - znak krzyża z literami I M. (Immaculata Maria - Niepokalana Maryja ) oraz dwa serca. Postać Maryi otaczał napis: O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy. Usłyszała też słowa: Postaraj się o wybicie i rozpowszechnienie medalika według tego wzoru. Wszyscy, którzy będą go nosić z ufnością i wiarą, otrzymają wiele łask. Katarzyna nie uczyniła ze swego objawienia sprawy publicznej - zwierzyła się jedynie swojemu spowiednikowi, księdzu Aladel, który zajął się upowszechnieniem sprawy Medalika. Ona sama zaś pracowała w przytułku w Paryżu jako kucharka i praczka, zajmowała się hodowlą krów, wreszcie była furtianką. Dopiero po jej śmierci odczytano - spisaną na polecenie spowiednika - relację o objawieniach i od tej pory Medalik, wkrótce nazwany Cudownym, zaczął być coraz częściej noszony jako źródło łaski. Wokół obrazu tworzy się owal z przesłaniem: "O Maryjo, bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy" Maryja objawia swoje Niepokalane Poczęcie. Dogmat ten zostanie ogłoszony w Rzymie w 1854 r. i potwierdzony przez Maryję w Lourdes, 25 marca 1858 r. Maryja powie do Siostry Katarzyny: "Postaraj się o wybicie Medalika na ten wzór. Wszystkie osoby które będą Go nosić, otrzymają wielkie łaski. Łaski będą obfite dla tych, którzy nosić Go będą z ufnością".